Krótka historia żarówki

Żarówka to elektryczne źródło światła, w którym jako ciało świecące zastosowano rozgrzane przepływem prądu włókno wykonane z trudno topliwego materiału, osiągającego temperaturę 2500–3000 K. Pierwotnie do tego celu wykorzystywano grafit, który obecnie zastąpił wolfram. Drut wolframowy umieszczony jest w szklanej bańce wypełnionej mieszaniną gazów szlachetnych lub próżnią. Oto najbardziej podstawowa, powszechnie znana definicja żarówki. Poniżej przedstawiamy w skrócie kolejne etapy wynalezienia żarówki na długo przed opatentowaniem jej przez Thomasa Edisona.

Kto wynalazł żarówkę?

Zalążkiem prac nad opatentowaniem elektrycznego źródła światła rozpoczął Marcellin Jobard - wynalazca pochodzący z Francji. Jako człowiek uczony zarejestrował aż siedemdziesiąt trzy patenty w dziedzinie oświetlenia, ogrzewania, zaopatrzenia w żywność, transportu, balistyce i wielu innych. W 1850 r. Założył biuro patentów, pośrednictwo w pomaganiu wynalazcom w składaniu patentów i ochronie ich wynalazków. Właśnie on, w 1838 roku dokonał wielu próby, których owocem było stworzenie włókna węglowego, żarzącego się w próżni. Dwa lata później niejaki Robert Grove - brytyjski chemik wykonał podobny eksperyment z użyciem platynowego drutu. Mimo wielu prób i doświadczeń żadnemu z tych naukowców nie udało się stworzyć trwałego źródła światła.

Heinrich Göbel przez niektórych uważany jest  za konstruktora żarówki o żarniku węglowym, podobnej do tej, którą w 1880 roku opracował Thomas Edison. W 1854 roku skonstruował on żarówkę z wykorzystaniem włókien ze zwęglonego bambusa. Dwa lata po uzyskaniu patentu przez Edisona, Gobel zgłaszał prawa do wynalazku żarówki, jednak robił to wyłącznie w celu zareklamowania swojej własnej firmy. Jego nazwisko powróciło w 1893 roku za sprawą trzech firm, które produkowały żarówki Edisona bez licencji od wynalazcy…

Wynalezienie żarówki i jej produkcja na masową skalę

Masową produkcję żarówek poprzedziły patenty Josepha Wilsona Swana. W 1860 roku skonstruował on pierwszą żarówkę w formie świecącego włókna węglowego, umieszczonego w szklanej bańce, którą wypełniono powietrzem. Fakt, że pierwszą przydatną do użytku praktycznego żarówkę stworzył dopiero osiemnaście lat później (1878) dowodzi, że opracowanie tak rewolucyjnego wynalazku wymagało licznych prób, które pozwoliły uczynić jego formę nie tylko maksymalnie wydają, ale takżę bezpieczną. Jeszcze w tym samym roku Hiram Stevens Maxim założył w Stanach Zjednoczonych  United States Electric Lighting Company i rozpoczął masową produkcję żarówek według patentu Swana.

Rok później Thomas Alva Edison otrzymał patent na żarówkę, w której szklana bańka o kształcie gruszki została wypełniona gazami szlachetnymi. Mało kto wie, że oznaczenia rodzaju trzonka żarówki - E27 oznacza nic więcej jak - gwint Edisona o średnicy dwudziestu siedmiu milimetrów, podobnie jak to, że opatentował on również kombajn zbożowy, płytę gramofonową i krzesło elektryczne… Można by je wymieniać w nieskończoność jednak należy przyznać, że odkrycie żarówki i opatentowana przez Edisona forma elektrycznego źródła światła zrewolucjonizowała wiele dziedzin ludzkiego życia. Historia żarówki sięga ponad 100 lat, a sam wynalazek wpłynął na rozwój wielu technologii.